نگرش متخصصین زنان و ماماها در ارتباط با زایمان واژینال پس از سزارین و موانع موجود از دیدگاه آنان

چکیده: زمینه و هدف: افزایش میزان سزارین فراتر از حدّ قابل قبول آن، اثرات منفی بر سلامت مادر و کودک و توان اقتصادی جامعه دارد و ‌از آنجا که علت یک سوم کل سزارین‌ها، سزارین‌ تکراری است، ترویج زایمان طبیعی پس از سزارین، راهی ارزشمند در کاهش میزان سزارین می‌باشد. مطالعه حاضر با هدف تعیین نگرش متخصصین زنان و ماماها در ارتباط با زایمان واژینال پس از سزارین و موانع موجود از دیدگاه آنان انجام شد. روش تحقیق: این پژوهش توصیفی بر روی 124 نفر از متخصصین زنان، دانشجویان تخصصی و ماماها انجام شد. انتخاب متخصصین زنان، دانشجویان تخصصی و ماماهای زایشگاه به شیوه تصادفی و از بیمارستانهای آموزشی شهر مشهد و انتخاب ماما‌های بهداشت به شیوه خوشه‌ای و از مراکز بهداشتی بود. ابزار پژوهش، پرسشنامه دو قسمتی شامل اطلاعات فردی و فرم سنجش نگرش مشتمل بر 21 عبارت با حداقل نمره صفر و حداکثر 42 بوده است. واحدهای پژوهش بر اساس نمره کسب‌شده در سه سطح نگرش موافق، بی‌نظر و مخالف قرار گرفتند. داده‌ها با استفاده از آزمونهای ‌آماری Chi-Square، t، آنالیز واریانس یک‌طرفه و ضریب همبستگی پیرسون در سطح اطمینان 95% مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته‌ها: نگرش بیشتر متخصصین زنان (80%)، دانشجویان تخصصی (1/61%)، ماماهای زایشگاه (4/81%) و ماماهای مراکز بهداشتی (5/60%)، نسبت به زایمان واژینال پس از سزارین مثبت بود؛ همچنین بین نگرش واحدهای پژوهش بر حسب شغل (027/0=P) و سال فارغ‌التحصیلی (049/0=P) تفاوت معنی‌داری وجود داشت. از دیدگاه متخصصین زنان و دانشجویان تخصصی، عدم حمایتهای قانونی مهمترین مانع در ارتباط با زایمان واژینال پس از سزارین بود. نتیجه‌گیری: با توجه به نگرش مثبت افراد مورد مطالعه نسبت به زایمان واژینال پس از سزارین، به نظر می‌رسد جهت ترویج زایمان واژینال پس از سزارین، باید بیشتر به دنبال شناسایی موانع و رفع مشکلات اثر گذار بر عملکرد مناسب در این زمینه بود.